ഞങ്ങളുടെ മരണം
← റിൽക്കെ
| റിൽക്കെ-05.13 | |
|---|---|
 | |
| ഗ്രന്ഥകർത്താവ് | മറിയ റെയ്‌‌നർ റിൽക്കെ |
| മൂലകൃതി | റിൽക്കെ |
| വിവര്‍ത്തകന്‍ | വി. രവികുമാർ |
| കവര്‍ ചിത്രണം | ഓഗസ്റ്റ് റോദാങ് |
| രാജ്യം | ആസ്ട്രോ-ഹംഗറി |
| ഭാഷ | ജർമ്മൻ |
| വിഭാഗം | കവിത/ലേഖനം (പരിഭാഷ) |
| ആദ്യപതിപ്പിന്റെ പ്രസാധകര്‍ | ഐറിസ് ബുൿസ്, തൃശൂർ |
വര്‍ഷം |
2017 |
| മാദ്ധ്യമം | അച്ചടി |
| പുറങ്ങള്‍ | 212 |
പാവം മൃഗങ്ങളിലും പാവങ്ങളാണു ഞങ്ങൾ, ദൈവമേ,
അന്ധമായിട്ടാണെങ്കിലും അവയ്ക്കു മരിക്കാനാവുന്നുണ്ടല്ലോ;
ഞങ്ങളുടെ മരണം പക്ഷേ, പാതിവഴിയെത്തി നില്ക്കുന്നു.
ഞങ്ങൾക്കു വഴി കാട്ടാൻ അവനെ അയക്കേണമേ:
ത്വരിതഗാമിയായി മെയ്മാസമെത്തുമ്പോൾ
അഴികളിൽ വല്ലികൾ പടർത്താൻ വിദഗ്ദ്ധനാണവൻ.
കഠിനമാണു്, ഞങ്ങൾക്കന്യവുമാണു് മരണം,
ഞങ്ങൾ മരിക്കുന്ന മരണം ഞങ്ങളുടെ സ്വന്തവുമല്ല;
വിളഞ്ഞുപഴുത്തതിൽ പിന്നെ കൊഴിയുന്നതല്ല ഞങ്ങളുടെ മരണം,
ചുഴലിക്കാറ്റു പറിച്ചെടുത്തു പായുന്ന മറ്റൊന്നാണതു്.
വിളഞ്ഞുമധുരിക്കുന്ന മരണം കായ്ക്കാൻ, ദൈവമേ,
നിന്റെ വളപ്പിൽ ആണ്ടോടാണ്ടു നോറ്റുനില്ക്കുന്ന മരങ്ങൾ, ഞങ്ങൾ.
വിളവെടുപ്പിന്റെ കാലം വരുമ്പോൾ, പക്ഷേ,
നീ വന്ധ്യകളാക്കിയ സ്ത്രീകളെപ്പോലെയാകുന്നു ഞങ്ങൾ:
അടഞ്ഞവർ, ഫലഹീനർ, വാഗ്ദത്തലംഘകർ.
ഞങ്ങളുടെ ധാർഷ്ട്യം അധികപ്പറ്റായോ?
ഞങ്ങളിലും ഭേദം മരങ്ങളാണെന്നു വരുമോ?
ഒരു മടിയും പറയാതെ വഴങ്ങിക്കൊടുക്കുന്ന
യോനിയും ഗർഭപാത്രവുമാണെന്നോ ഞങ്ങൾ?
അതെ, നിത്യതയുടെ തേവിടിശ്ശികളായിരുന്നു ഞങ്ങൾ,
ഞങ്ങൾ നൊന്തുപെറ്റതോ,
സ്വന്തം മരണത്തിന്റെ ചാപിള്ളകളെ;
അംഗഹീനമായ, ദൈന്യരൂപമായ ഒരു ഭ്രൂണം;
പേടിച്ചരണ്ടപോലതു കൺകുഴികൾ പൊത്തിയിരിക്കുന്നു,
താനനുഭവിക്കാത്തൊരു നോവിന്റെ ഭീതിയിൽ
അതിന്റെ വീർത്തുന്തിയ നെറ്റിയിൽ ഞരമ്പുകൾ പിടഞ്ഞിരിക്കുന്നു-
അങ്ങനെ ഒരാളൊഴിയാതെ ഞങ്ങൾ മരിക്കുന്നു,
മാസമെത്തും മുമ്പേ പേറ്റുനോവെടുത്തു വയറു കീറിയ
വേശ്യകളെപ്പോലെ.
| ||||||