കാവൽമാലാഖ
← റിൽക്കെ
| റിൽക്കെ-09.02 | |
|---|---|
 | |
| ഗ്രന്ഥകർത്താവ് | മറിയ റെയ്‌‌നർ റിൽക്കെ |
| മൂലകൃതി | റിൽക്കെ |
| വിവര്‍ത്തകന്‍ | വി. രവികുമാർ |
| കവര്‍ ചിത്രണം | ഓഗസ്റ്റ് റോദാങ് |
| രാജ്യം | ആസ്ട്രോ-ഹംഗറി |
| ഭാഷ | ജർമ്മൻ |
| വിഭാഗം | കവിത/ലേഖനം (പരിഭാഷ) |
| ആദ്യപതിപ്പിന്റെ പ്രസാധകര്‍ | ഐറിസ് ബുൿസ്, തൃശൂർ |
വര്‍ഷം |
2017 |
| മാദ്ധ്യമം | അച്ചടി |
| പുറങ്ങള്‍ | 212 |
രാത്രിയിൽ ഞാൻ കരഞ്ഞുവിളിച്ചപ്പോൾ
ചിറകടിച്ചെത്തിയ പറവ നീ.
കൈകൾ കൊണ്ടേ ഞാൻ വിളിച്ചുള്ളു,
ഒരായിരം രാത്രികളാഴത്തിലൊരു കയമായിരുന്നല്ലോ നിന്റെ നാമം.
ഞാൻ സ്വസ്ഥം കിടന്നുറങ്ങിയ തണലായിരുന്നു നീ,
എന്റെയോരോ സ്വപ്നത്തിലും മുളയെടുത്ത ബീജം നീ.
നീ ചിത്രം, എന്നാൽ ഞാൻ നിന്റെ ചട്ടം:
തിളക്കത്തിൽ നിന്നെ നിവർത്തിനിർത്തുന്നതു ഞാനാണല്ലോ.
നിന്നെ ഞാനെന്തു വിളിക്കും?
എന്റെ ചുണ്ടുകൾ മുടന്തുന്നു, നോക്കൂ.
ഇരച്ചിറങ്ങുന്ന തുടക്കം നീ,
നിന്റെ സൗന്ദര്യത്തെ കാതരമായുപസംഹരിക്കുന്ന
സാവധാനവും ഭയഭീതവുമായ ഒരാമേൻ ഞാൻ.
ഇരുളടഞ്ഞ വിശ്രമത്തിൽ നിന്നു പലപ്പോഴും നീയെന്നെ തട്ടിമാറ്റി,
ഉറക്കമെനിക്കൊരു ശവക്കുഴി പോലായപ്പോൾ,
പലായനവും കപ്പൽച്ചേതവുമായപ്പോൾ-
ഹൃദയാന്ധകാരത്തിൽ നിന്നന്നു നീയെന്നെയെഴുന്നേല്പിച്ചു,
രക്തപതാകകൾ പോലെ, തോരണങ്ങൾ പോലെ
സർവ്വമേടകളിലുമെന്നെയുയർത്താൻ നീ ശ്രമിച്ചു.
ദിവ്യാത്ഭുതങ്ങൾ പുതുമയല്ലാത്തവനേ,
ഈണങ്ങളും പനിനീർപ്പൂക്കളുമാണവരെന്ന പോലെ
ആണിനെയും പെണ്ണിനെയും കുറിച്ചു പറയുന്നവനേ,
കണ്മുന്നിൽ ജ്വലിക്കുന്ന സംഭവങ്ങൾ കണ്ടുനിന്നവനേ, ധന്യനേ,
എന്നാണു നീയവന്റെ പേരുച്ചരിക്കുക,
അവന്റെയേഴാം നാളിന്റെ പ്രതാപശകലങ്ങൾ
ചിറകടികളിലിന്നും പേറുന്നവനേ…
ഞാനതു ചോദിക്കയും വേണമോ?
| ||||||